Jak przebiega obróbka chemiczna?
Obróbka chemiczna jest etapem w pełni automatycznym, przeprowadzanym w urządzeniu jakim jest procesor tkankowy. Technik umieszcza kasetki z wycinkami w procesorze, weryfikuje jakość odczynników i parametry urządzenia, a następnie uruchamia właściwy program.
Czym jest zatapianie?
Zatapianie jest bardzo ważnym etapem obróbki materiału histopatologicznego, warunkującym powodzenie dalszych kroków. Mimo dostępnych na rynku urządzeń automatycznych, nadal największym powodzeniem w pracowniach cieszą się metody manualne, wykorzystujące doświadczenie i odpowiedzialność Techników jako dodatkowy element kontroli jakości procesu.
Jak powstają preparaty tkankowe?
Skrawanie bloczków parafinowych polega na umieszczeniu ich w uchwycie mikrotomu, ustawieniu odpowiednich parametrów skrawania, a następnie uzyskaniu wycinka o grubości ok 4 µm i umieszczeniu go na szkiełku podstawowym. W skrócie czynność wydaje się banalnie prosta. W praktyce jednak, również tutaj konieczne są umiejętności manualne i skupienie uwagi na wykonywanej czynności.
Na czym polega barwienie podstawowe H&E?
Barwienie preparatów prowadzi się w przeznaczonym do tego urządzeniu, potocznie nazywanym „barwiarką”. Najczęściej jest to system kuwet na odczynniki, podłączony do źródła wody bieżącej z wbudowaną przestrzenią grzewczą oraz ramieniem przenoszącym preparaty do kolejnych stacji, coraz częściej urządzenie jest bezpośrednio łączone z modułem zaklejającym preparaty taśmą lub szkiełkami nakrywkowymi.
Po raz kolejny we Wrocławiu odbędzie się konferencja poświęcona diagnostyce cytologicznej. Podczas trzydniowego spotkania poruszone zostaną zarówno tematy cytologii ginekologicznej, jak również badań cytologicznych moczu czy preparatów z płuc i tarczyc. Organizatorzy zaplanowali zarówno sesje wykładowe, jak i warsztaty mikroskopowe. Prelegenci z Polski i z zagranicy podzielą się wiedzą i doświadczeniem z uczestnikami zainteresowanymi tematem cytologii. Serdecznie zachęcamy do wzięcia udziału w wydarzeniu, które stanowi doskonałą okazję do wymiany doświadczeń.
Zasoby Specjalistów Patomorfologów w Polsce w odniesieniu do potrzeb diagnostyki onkologicznej.
W Polsce jeden zawodowo czynny Patolog przypada na ok. 84 000 obywateli, dla porównania średnia europejska to jeden specjalista przypadający na 40 000 obywateli. Ogromnym wyzwaniem staje się pogodzenie wykonywania bieżącej pracy według określonych priorytetów, niejednokrotnie pod presją Klinicystów, Pacjentów czy ich Rodzin z równoległym kształceniem przyszłych pokoleń Patomorfologów. Szacuje się, że w najbliższych latach odnotowany zostanie znaczny spadek ilości czynnych zawodowo Patomorfologów, co wpłynie na obniżenie skuteczności leczenia onkologicznego poprzez wydłużony czas oczekiwania na wynik badania histopatologicznego.
